ما روز گذشته مقاله ای را در واشنگتن پست خواندیم که ادعاهایی را درباره مفاهیم فست فود سالم مانند sweetgreen و LYFE Kitchen "خیلی خوب برای درست بودن" عنوان کرد و ما را برای جلب مشتری با "تکیه بر مواد غذایی ناخواسته" معرفی کرد. سه گانه چربی ، نمک و شکر. " مقاله آرون گوپتا اساساً به خاطر فریب مصرف کنندگان با هاله سلامتی ، به سرعت فریب می خورد و از مصرف فست فود به دلیل سرعت ، راحتی و نسبت هزینه هر کالری پشتیبانی می کند.
ما معتقدیم که این مقاله یک روش تفکر خطرناک را تشویق می کند. و صادقانه بگویم ، این دیدگاه این است که چگونه ما به یک سیستم غذایی شکسته در این کشور رسیدیم.
فست فود امروز نتیجه یک سیستم غذایی صنعتی بعد از جنگ است - ماشین هایی ساخته شده اند که به سرعت غذا را برای خانواده های در حال رشد در نوزاد رشد می دهند. نان سفیدتر و سبزیجات کمتر طبیعی هستند. این شیوه ها محبوب شد زیرا ارزان شد - و سیستم در بازاریابی خود بهتر شد. اما مسئله این است که فست فود به سختی غذا است. این کالری زیاد و کم مواد مغذی است. برای تغذیه در نظر گرفته نشده است.
دستور العمل های تغذیه تازه منتشر شده از مصرف میوه ها ، سبزیجات ، غلات سبوس دار ، گوشت بدون چربی و غذاهای کم چرب حمایت می کنند و مصرف محدود چربی اشباع و کلسترول غذایی را پیشنهاد می کنند که در گوشت قرمز ، پنیر ، تخم مرغ و بستنی یافت می شود.
فست فود برای پر کردن مصرف کنندگان به کالری متکی است ، اما همه کالری ها برابر نیستند. کالری معیار انرژی ، نه تغذیه است. 100 کالری شکلات با 100 کالری آجیل برابر نیست.
این مقاله همچنین حاوی چربی های رذیب کننده در یک عبارت پتو است ، اما انواع مختلفی از چربی ها وجود دارد - 5 گرم کره با 5 گرم روغن زیتون بکر بسیار متفاوت است. به علاوه ، بدن شما برای پشتیبانی از بسیاری از عملکردها به چربی نیاز دارد. ما از "چربی های سالم" مانند آووکادو ، روغن زیتون بسیار بکر و آجیل ها استقبال می کنیم - مواردی که دارای چربی های اشباع نشده و چند غیر اشباع هستند ، که اثبات می شود تاثیرات مثبتی بر عملکرد شناختی دارند .
بحث صرفاً در مورد چربی ها و کالری ها کوته بینانه است و تراکم غذایی فیبر ، چربی های اشباع نشده و پروتئین را در نظر نمی گیرد. بعلاوه ، چاقی نه با مصرف چربی یا کالری ، بلکه با مصرف قند ارتباط دارد.در یک منطقه با آرون گوپتا موافقت خواهیم کرد؟ قدرت بازاریابی. غذا آنقدر به بخشی از پرخاشگری فرهنگی تبدیل شده است که همه می خواهند از آن استفاده کنند و آنها هرچه لازم است برای به دست آوردن تکه ای از آن هاله سلامتی می گویند. همه باید غذا بخورند ، درست است؟ یک مارک تجاری می تواند بگوید غذای آن "تمیز" یا "سالم" یا "یکپارچگی" است ، و این عالی است ، اما اگر مرغ "پرورش یافته اخلاقی" شما آبجو زده و سرخ شود اگر سالاد تن "تمیز" شما پر از جیوه باشد.